افزایش نشاط اجتماعی با گسترش تئاتر خیابانی در یزد

مریم موسوی – برای دومین سال پیاپی است که جشنواره تئاتر خیابانی چتر زندگی حول محور خانواده و با تاکید بر وفاق و انسجام اجتماعی، گسترش فرهنگ اصیل خانواده ایرانی اسلامی، ترویج نشاط اجتماعی و روحیه امید در خانواده، تحکیم بنیان خانواده، آگاهی بخشی و دانش افزایی مردم درباره آسیب های اجتماعی ناشی از اعتیاد، فقر، بیکاری، طلاق،فقرفرهنگی و… وهمچنین آموزش و آگاهی بخشی و دانش افزایی خانواده بخصوص کودکان و نوجوانان درباره استفاده صحیح و اصولی از فضای مجازی و آشنایی با آسیب های اجتماعی ناشی از آن، در آذرماه سال جاری و به صورت ملی در استان برگزار می شود.

ذکر همه موارد و محورهای تاکید شده در جشنواره برای قدردانی از این نکته آورده شده که تقریبا اکثر مسائل مبتلابه امروز جامعه و خانواده ها در این جشنواره دیده شده و هنر نمایش بهترین شیوه برای نشان دادن این موارد و مسائل به خود جامعه است.

همگی واقفیم که تئاتر از هنرهای هفتگانه است که به زیبایی به باز نمودن و روشن ساختن داستان‌های زندگی به مخاطب می پردازد.

حال آنکه تئاتر خیابانی street theater که شاخه ای از هنر نمایش است، به دلیل سادگی که دارد و با کمترین دکور و گریم و ملزومات خاص با مخاطبش ارتباط برقرار می کند و جایگاه ویژه ای در بین علاقمندان به این هنر دارد.

تئاتر خیابانی از متن اقشار مختلف اجتماع و برای خود آنهاست و از آن جهت که در محیط های عمومی و باز به اجرا در می آید بهترین راه ارتباط با افرادی است که شاید هرگز برای دیدن یک اثر نمایشی فرصت خرید بلیت و نشستن در سالن های نمایش را برای خود فراهم نسازند. این هنر با توجه به انگیزه بروز و ظهور آن همواره کارکردهای مختلفی چون ارتباط مستقیم با مخاطب، جبران کمبودهای موجود برای اجرای صحنه ای، آموزش، فرهنگ سازی و… داشته که گمان می رود در این جشنواره و با محورهای تعیین شده مهمترین ویژگی آن یعنی اصلاح رفتارهای اجتماعی بیشتر مد نظر است.

حال قضاوت اینکه آثار و نمایش های برگزیده غیر از رعایت اصول نگارش و اجرا، کارگردانی و … تا چه حد این منظور را برآورده ساخته، برعهده داوران و مخاطبان است.

البته تئاتر خیابانی به دلیل همین سادگی که عنوان شد همیشه مورد توجه هنرمندان و جامعه بوده و هست اما تاریخچه این هنر به بعد از قرن بیستم برمی گردد. به واقع در اوایل قرن بیستم و به دنبال جنگ جهانی اول و انقلاب شوروی نمایش های خیابانی در اروپا از رونق بسیاری برخوردار شد که در مکان های عمومی کشورهای روسیه، فرانسه،آلمان و هلند اجرا و پس از آن به سراسر کشورهای غربی کشیده شد.

تئاتر خیابانی در ایران نیز به قبل از انقلاب اسلامی برمی گردد که کمابیش در گوشه و کنار جامعه برگزار می شد اما نگاه جدی و یا برنامه ریزی برای برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی صورت نگرفته بود تا اینکه پس از انقلاب اسلامی و در سال1373 به جشنواره تئاتر فجر پیوست تا نگاه جدی تر و با انگیزه تری به آن شود.

این نکته جای یاد آوری داردکه گونه های نمایش ایرانی ازجمله تعزیه، نقالی، نمایش روحوضی، پرده خوانی و… زیاد با سبک و شیوه نمایش خیابانی بیگانه نبوده است، و ما این سبکها را در کشورمان به وفور داشته و داریم.

در پایان باید گفت با توجه به کارکرد موثر و ساده این شیوه از اجرا و سطح گسترده ارتباط آن با عموم مردم جامعه و سرعت انتقال پیام از این طریق، حالا که انگیزه و شرایط اجرای جشنواره ای مجزا برای تئاتر خیابانی در استانمان یزد و به صورت ملی مهیا شده، بهترین فرصت برای برنامه ریزی هر چه بهتر و ادامه و تداوم این مسیر برای دستیابی به تاثیر آن بر اجتماع است.

منبع: ایلنا

برچسب‌ها:تئاتر, مریم موسوی, نشاط اجتماعی, هنر, یزد